Dokumenty Kościoła:

„Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą”. (KKK 1422)

Przygotowanie do Sakramentu Pokuty i Pojednania:

Obrzędy pokuty pouczają (§ 6).

„Chrześcijanin, który po grzechu pod wpływem Ducha Świętego przystępuje do sakramentu pokuty, powinien przede wszystkim całym sercem nawrócić się do Boga. To wewnętrzne na­wrócenie serca, zawierające żal za grzechy i postanowienie nowego życia, wyraża się przez wyznanie grzechów wobec Kościoła, przez należyte zadośćuczynienie i poprawę życia”

Rachunek sumienia – mam dokładnie zbadać stan swojej duszy od ostatniej dobrej spowiedzi.

Żal za grzechy – mam szczerze żałować za wszystkie swoje grze­chy.

Mocne postanowienie poprawy – mam szczerze postanowić, że zrobię wszystko co w mojej mocy, aby w przyszłości unikać wszyst­kich grzechów.

Szczera spowiedź – mam wyznać Bogu wobec kapłana wszystkie moje grzechy ciężkie.

Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu – mam wykonać po­kutę, którą wyznaczy mi spowiednik.

„Grzech, będąc obrazą świętości i sprawiedliwości Bożej oraz odrzuceniem osobistej przy­jaźni, jaką Bóg okazuje człowiekowi, wywołuje dwojaki skutek. Jeśli jest to grzech ciężki, po­zbawia człowieka komunii z Bogiem i w konsekwencji wyklucza go z udziału w życiu wiecz­nym. Jednakże skruszonemu grzesznikowi Bóg w swoim miłosierdziu wybacza ciężki grzech i daruje mu «karę wieczną», którą musiałby ponieść” (Jan Paweł II)

Do Sakramentu Pojednania można przystąpić w czasie każdej Mszy Świętej
w I piątek miesiąca

• dla dorosłych i młodzieży – od godz. 17.30
• dla dzieci* – od godz. 16. (o 16.30 – Msza święta)

* – poza okresem wakacji